Afgelopen vrijdag avond net thuis om te eten, zegt Nanette; Waarom ga je niet even wat baantjes trekken in het Goffertbad. Ik heb aan een half woord genoeg. En om 18.30 uur lig ik in het zwembad. Het is lang geleden dat ik echt baantjes gezwommen heb en na een stuk of 4 weet ik ook weer waarom. Ik ben hier niet goed in. Iedere keer valt het me toch weer tegen om met een redelijk tempo naar de overkant heen en terug te komen.
Ik hou het toch nog een tijdje vol omdat ik weet dat het zwembad al om 19.00 uur dicht gaat denk ik dat de pijn nooit lang kan duren. Uiteindelijk kom ik tot 12 wat ik niet gek vind voor een eerste keer weer. Mijn oor zit meteen weer dicht zoals altijd en ik begin al weer te vloeken.
De volgende morgen heb ik echt spijt want ik heb gewoon spierpijn van die paar baantjes van gisteren. Niet te geloeven, ik word echt een dagje ouder.
Om de pijn een beetje te verzachten ga ik vanmiddag maar naar Wijchen lopen omdat ik de auto moet ophalen om straks Niek op te halen van een kinderfeestje. Lastige constructie maar Niek is nog niet helemaal de oude dus hij blijft niet het hele feestje bij Hennes. 's Middags gaan we ook naar Oma die jarig is, vandaar. Het lopen gaat wel lekker. Ik besluit de langere route te nemen over Dukenburg met de brug en de extra kilometer. Moet toch wat afstand op de voetzolen krijgen. Het weer is perfect. De zon van de afgelopen dagen is weer wat minder en er staat een lichte bries. Ik heb mijn walkman op en luister naar een willekeurige selectie van liedjes op mijn telefoon. Ja, zo gaan die dingen tegenwoordig.
Voor de zaterdag is dat wel weer genoeg beweging. Ik ben erg blij dat ik weer zo lekker bezig ben en dat mijn knie het goed blijft doen. Morgen heb ik nog een spinning klasje staan om 9 uur in de ochtend dus ook de zondag gaat niet verloren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten