Een waarschuwing
Een teken aan de wand
Miste het goede voordat ik realiseerde
Dat ik keek naar een uiteenspattende bubbel
Op zoek naar excuses
Kom binnen
Ik moet je vertellen hoe ik me voel
Ik moet je vertellen
Dat ik keek naar waarschuwing
Een teken aan de wand
Terwijl de waarheid is
dat ik je mis
De waarheid is
dat ik je zo mis
Een waarschuwing
Je kwam terug
En liet me schrikken
Zodat ik me realiseerde
Dat je een eiland was
Dat ik passeerde
Een eiland om te ontdekken
Kom binnen
Waar moet ik beginnen
Te vertellen hoe ik me voel
Te vertellen wat ik
Het teken aan de wand
Maar de waarheid is
Dat ik je mis
Ja de waarheid is
Ik mis je zo
Ik mag je niet laten gaan
Ik kan je niet laten gaan
Dus kruip ik terug in je armen
Terug in je armen
Omarm me
Omarm me
Op dezelfde dag als de Brussels Marathon loop ik samen met Emil in Nijmegen de Staddijkloop. Een hele leuke kleine loop door het Staddijk park in Nijmegen. Emil en ik zijn samen naar de Zevenheuvelenloop aan het toewerken.
Vandaag was een extreem goede dag om te lopen, voor mij in ieder geval, lichte motregen betekent veel zuurstof in de lucht. De start is een beetje rommelig omdat 5 en 10 km tegelijk starten en het pad in het park niet echt veel breder is dan een metertje of drie. Emil en ik hebben het een beetje verkend van te voren met het inlopen tot km 1 en het is enorm modderig op de paden omdat ze bezig zijn de vijvers opnieuw te voorzien van houten afzettingen of zoiets.
Ik zeg nog tegen Emil om op te letten met het bochten nemen. Niks teveel gezegd als we eenmaal onderweg zijn. Ik kan al vrij snel mijn eigen tempo gaan lopen omdat het kort na de start al meteen uitelkaar waaiert. De eerste km kom ik door in 4 min. Dit gaat wel heel erg hard van start. Mijn hartslag loopt op naar 185 en dat lijkt prima vol te houden. Ik besluit iets terug te nemen, te kijken of mijn hartslag naar 180 kan en 4.15 per km. Mijn eerste doel onder de 48 min ( de tijd van de 10 km doorkomst in Tilburg Ten Miles) lijkt al meteen in zicht te komen. Ik denk aan onder de 45 min. Eerst maar eens zien hoe de volgende kilometers gaan. Het pad gaat na een kleine kilometer over in een pad van nauwelijks een halve meter breed. Het is erg glibberig en zaak je voeten en schoenen goed neer te zetten.
Km 2 en 3 gaan in 4.15 en 4.23. Het tempo zit erin. De hartslag blijft op hetzelfde nivo hangen en de ademhaling is 4 keer per 2 stappen. Alles in de making voor een prima tijd.
Kilometer vier en vijf zijn aan de achterkant van de route waar de wind recht op de kop staat. Ik kan bij de eerste doorkomst een beetje meeliften achter een medeloper. Erg prettig om een beetje uit de wind te kunnen lopen. Op weg naar de eerste 5 kilometer punt. Ik ben benieuwd naar de doorkomst tijd. 21.15 !!
Dat wordt onder de 45 minuten lopen. Zal niet makkelijk worden maar de tweede helft laat ik niet zoveel verval toe. Ik besluit mijn tempo te handhaven op 4.20-4.25 en te kijken hoever we kunnen komen.
De tweede ronde loop ik helemaal alleen tot aan km 7 zo'n beetje. Op dat moment hoor ik een loper zich optrekken aan mijn voorsprong. Mijn tactiek wordt hem langzaam dichterbij laten komen en dan meeliften tot aan de finish. Ik hoef niet van hem te winnen; ik loop alleen maar voor mijn eigen eindtijd.
Het duurt tot km 8 dat hij bij is en met hem op kop tegen de wind in kom ik de laatste twee kilometer prima door. Na km 9 wordt het toch wel erg lastig, ik laat mijn medeloper los en probeer zo goed en zo kwaad als het kan naar de finish te komen. Ik probeer nog enigszins te versnellen waar het kan, maar het vlammetje gaat langzaam uit. Kort na de finish is het echt klaar en kost het me minuten om bij te komen.
Wat een finish in 43.09. Ik ben meer dan tevreden. Gemikt op 48, 45 acceptabel maar 43 nog wat is natuurlijk boven alle verwachting.
Op naar 16 november, dit smaakt naar meer.
